Durmuyor zaman be kardeşim
Hoşta geçmiyor sanki.
Ne vakit arkaya baksan
Kovalamış zamane seni.
Ha şimdi derken,
Ertelemişiz, ıskalamışız
Eskittiklerimizi.
Anı dediklerimiz,
Olduysa ufaktan tebessüm,
Varsın zamane eskitsin
Seni.
You should see this musical...
"Phantom of the Opera was really there. Created by his players for a long time, which is an extension of superstition creature believed to be a dream, but no bore all the characteristics of a real ghost Erik and pretty damn bone than meat consisted of. I really got to know him and I can only say that it is a ghost living ..."
Gaston Leroux
" İnsan kendisine hiç bir şey olmayacakmış gibi yaşıyor belli bir yaşa kadar da öyle oluyor, en azından bende öyleydi.Çok sık hasta olan biri olmadım.
Belki kendime iyi bakıyorum sandığımdan belki de hiç üstüne düşmediğimden.Son iki ayda ufak bir böbrek taşının yaptıkları 40 senedir doktor ve hastane ile pek arası olmayan bendenizi sarstı.Sağlık herşeyin başı derler ne kadar doğruymuş.İlk operasyona girerken hep bunu düşündüm.Yerine koyamayacağınız bir yaşam olgusu.Ve sonrasını düşünüyorsunuz hele uzun soluklu bir tedavi içersindeyseniz bu kritik sureci moraliniz yüksek şekilde atlatmak durumunda olduğunuzu fark ediyorsunuz.Yaşamın ne kadar kısa olduğunu her saniyenin önemini, kıymetini anlıyor insan.Mutlu olmak için, huzurlu olmak için, yaşamın her anını sevdiklerinizle bir arada geçirmek için sağlığın bozulmasını da beklememek lazım.Son dört aydır hayatımı bir şekilde değiştirmeyi başardım.Daha önce yapmadığıma bir o kadar pişmanım. Sağlığımda geri gelirse ki gelecek ne kadar ömrüm kaldı bilmem ama huzurlu, mutlu, kavgadan gürültüden, iki yüzlü sahtekarlar dan, arkamı kollamak zorunda kalmadan uzak, kendi dünyamda , her saniyenin keyfini çıkararak yola devam edeceğim inşallah.
-Bir can var bir de candan uzak, bir hayat var canla yaşanacak.-"
Alper PAMİR
İstanbul da özellikle Kadiköyde,her adım başı bir inşaat görebilirsiniz. İrili ufaklı yapılan binaların şehir planlamasından çok uzak ve göz zevkimizi bozan görüntüleri ne zaman sona erecek bilinmez. Şehrimizin taş binalara mı yoksa
nefes alabileceğimiz yerleşkelere mi ihtiyacı var.
Alper PAMİR
" Yaşasaydı babam, ne çok şey söylemek isterdim.Yaşasaydı ve görseydi, bilseydi onu ne kadar çok sevdiğimi ve özlediğimi.Yaşasaydın be koca adam, iki tek atar, şu dünya hayatını enine boyuna masaya yatırırdık.Ayıklardık hayatın çürüklerini, kah güler kah ağlardık. Koca adam 26 senedir boş bir yanım...""
Alper PAMİR
" Hayatımızın kahve gibi sade, orta şekerli veya şekerli olması mümkün.Seçimlerimiz tadımızı belirler"
''Durduğun yerden ufka baktığında bitmeyecek gibi gelir.Sonsuzluk hissi kaplar her yanını, kendini çok küçük ve yalnız hissedersin.Oysa bittiği bir sınır vardır, dönüp dolaşıp gene aynı noktaya gelebilirsin. Ama insanı sınırlar içinde tutmak mümkün değildir.Aklının yapamayacağı, düşünmenin sınırı, kısıtı,zinciri yok...İnsanoğlu nefes alıp verdikçe bu böyle olacak.Ve bu dünyada yanlışlar elbet bir gün doğruyu bulacak.''
Alper PAMİR
Baharın ilk günü...Mevsimler değişse de coşkumuz değişmesin, insan sevgimiz, doğa sevgimiz eksilmesin, umarım...
Geçenlerde arkadaşlarımızla yaptığımız sohbette
Aşktı o! Değiştiren tüm gecelerimi
Aşktı o! Beni durup yenileyen Oydu, duygulu yapan hoyrat ellerimi Oydu, dolu dizgin gidişime dur diyen Bir bıçağın keskin yüzünde kan lekesiydim Aşktı yine beni yıkayan, arıtan su Böyle ak pak olacağımı bilir miydim? İçimde açmasaydı o sevmek duygusu Ben bir tutsağım şimdi sevgiye, gönüllü Çözmeyin ellerimi, zincirlerim kalsın Görsün prangalarım o doğacak günü Ve bu dünyaya aşk dolu şiirlerim kalsın Seninle her yerde güzel, her zaman yeni İstemem, sensiz hatırlamasınlar beni. |
İşten ayrıldıktan sonra herkes bana aynı soruyu sordu '' Pişman mısın ? '' Evet , arkadaşlarımın özellikle yöneticiliklerini yaptığım arkadaşlarımın beni bu kadar çok sevdiklerini, sevebileceklerini hiç düşünmemiştim . Ayrılık anı geldiğinde ailenin bir büyüğü, abisi . babası uzağa gidiyormuş da hiç dönmeyecekmiş gibi sevgisini gösteren o arkadaşlarımdan ,telefonla arayıp ''Abi'' diyen o sevgili arkadaşlarımdan ayrılmak beni inanılmaz üzdü. Aile gibi olmuşuz aslında hiç birimiz farkında değilmişiz. O koşturma içersin de ben herkese dokunmuşum ,onların bir parçası olmuşum, onlarda benim. Bu kadar aksi bir adam olan ben, demek ki doğru işler yapmışım , başarılı olmuşum...Hiç bir taktir sertifikası veya başarı kupasını buna değişmem...Uzun seneler süren koşuşturmanın ardından gelen sakinlik... 6 Ocak 2014 tarihinde başladı... Arkama baktığımda hayat denen o koşuşturmanın içinde o kadar çok ıskaladığım, ıskaladığımız şey var ki aslında. Biraz nefes almaya başladığınızda bu gerçeklerle karşılaşıyorsunuz. Hiç alışık olmadığınız bir yaşam döngüsünde, ne yapacağınızı, nereden başlayacağınızı bilemiyorsunuz. Bir yerden başlamak gerek dedim ve yazmaya karar verdim. ''Biraz Benden Biraz Senden'' Kim okur ? Kim paylaşır ? bilemiyorum. Benden olan bir yaşam kesiti, anısı , sizde de olabilir veya yaşayabilirsiniz. Kim bilir ? Belki aynı şeyleri düşünürsünüz , belki kaderinizde o anı yaşamakta olabilir...
